Monday, September 12, 2011

അഞ്ചാമത്തെ കുട്ടി ഒരു ശാപമോ?!

"തന്റെയും തന്റെ ജീവന്റെയും സമൂഹത്തിന്റെയും സൃഷ്ട്ടികര്‍ത്താവ് താന്‍ തന്നെയാണെന്ന് ആധുനിക മനുഷ്യന്‍ ചിലപ്പോള്‍ തെറ്റായി ധരിച്ചു പോകാറുണ്ട് .സ്വാര്‍ത്ഥതയോടെ മനുഷ്യന്‍ തന്നില്‍ത്തന്നെ അടയ്ക്കപ്പെട്ടു കഴിയുന്നതില്‍ നിന്നുണ്ടാകുന്ന അഹന്ത നിറഞ്ഞ തോന്നലാണിത്"(ബനഡിക്റ്റ്‌ XVI, സത്യത്തില്‍ സ്നേഹം, നമ്പര്‍ 34)

വേണ്ടേ, കൊച്ചുങ്ങളഞ്ചെണ്ണം? എന്ന പോസ്റ്റ്‌ വായിച്ചപ്പോള്‍ തോന്നിയ ചിന്തകളാണ് ഇവിടെ കുറിക്കുന്നത്


ദമ്പതികള്‍ സന്താനോല്പാദനതിനും സന്താനങ്ങളുടെ വളര്‍ത്തലിലും വിദ്യാഭ്യാസത്തിലും പ്രദര്‍ശിപ്പികേണ്ട കടമകളെ സൂചിപ്പിക്കുന്നതാണ് ഉത്തരവാദിത്വപൂര്‍ണമായ മാതൃപിതൃത്വം എന്ന പ്രയോഗം എന്ന് മുന്‍പൊരു പോസ്റ്റില്‍ സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നു .കൂടുതല്‍ കുട്ടികള്‍ ഉള്ളവര്‍ക്ക് ചെറിയ ആനുകൂല്യങ്ങള്‍ നല്‍കുന്നത്
മൂന്നു കാര്‍ വാങ്ങുമ്പോള്‍ ഒരു ടയര്‍ ഫ്രീ എന്നു പറയുന്ന തരത്തിലുള്ള ഒരു തട്ടിപ്പാണ് കരുതുന്നവര്‍ക് ഈ പറയുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ എത്രമാത്രം ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ കഴിയും എന്നെനിക്കറിയില്ല.എങ്കിലും മനുഷ്യരുടെ വിവരമില്ലായ്മയുടെയും കാപട്യത്തിന്റെയും വിശ്വരൂപം മനസ്സിലാക്കാന്‍ ഇത്തരം ബ്ലോഗര്‍മാര്‍ സഹായിക്കും എന്നതില്‍ സംശയമില്ല .വെറുതെ ആയുധമെടുകത്ത് നടത്തുന്ന ഒരു കലാപരിപാടിയല്ല ഉത്തരവാദിത്വപൂര്‍ണമായ മാതൃപിതൃത്വം . കയ്യടിക്കും പ്രശസ്തിക്കും വേണ്ടി എന്തും എഴുതിക്കൂട്ടുന്ന ഇക്കാലത്ത് ഉത്തരവാദിത്വപൂര്‍ണമായ മാതൃപിതൃത്വത്തെക്കുറിച്ച് വീണ്ടും ചില ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തലുകള്‍ വേണ്ടി വന്നതുകൊണ്ട് ഒന്ന് രണ്ടു വാക്കുകള്‍ കുറിക്കുന്നു .

വിവാഹാജീവിതത്തില്‍ നിന്ന് ആവിര്‍ഭവിക്കുന്ന ധാര്‍മികകടമകള്‍ ഇവയാണ് .

(1)ദാബത്യസ്നേഹത്തില്‍ വളരുക
(2)ഉത്തവാദിത്വത്തോടെയുള്ള സന്താനോല്പാദനം
(3)കുട്ടികളുടെ ശരിയായ വളര്‍ത്തല്‍ .

വിവിധ മൂല്യങ്ങളും കടമകളും സംരക്ഷിക്കപെടെണ്ട സാഹചര്യത്തില്‍ അവ തമ്മില്‍ സംഘട്ടനങ്ങളുണ്ടാകുക സ്വാഭാവികമാന്. അങ്ങനെ വരുമ്പോള്‍ ഏറ്റവും ഉയര്‍ന്ന മൂല്യത്തിന് അല്ലെങ്കില്‍ ഏറ്റവും വലിയ കടമെയ്‌ക്ക്‌ മുന്‍ഗണന നല്‍കണം . വിവാഹത്തില്‍ ഒരേസമയം ദാബത്യസ്നേഹമെന്ന ലകഷ്യവും സന്താനോല്പാദനലകഷ്യവും തമ്മില്‍ പൊരുത്തപ്പെടാന്‍ കഴിയാത്ത അവസരങ്ങള്‍ ദബദികള്‍ക്ക് ഉണ്ടാകാം.അങ്ങനെയുള്ള സാഹചര്യത്തില്‍ ദാബത്യസ്നേഹം നിലനിര്‍ത്തേണ്ട ആവശ്യംകൊണ്ടോ സന്താനങ്ങനങ്ങളെ വളര്ത്തുന്നതിലുള്ള ബുദ്ധിമുട്ടുകല്കൊണ്ടോ സന്താനോല്പാദനമെന്ന ലകഷ്യത്തിനു പരിധി നിര്‍ണയിക്കേണ്ടിവരും .കുടുംബങ്ങളുടെ അസൂത്രണത്തില്‍ ദമ്പതികള്‍ തങ്ങളുടെയും തങ്ങളുടെ ജനിച്ചതും ജനിക്കാത്തതുമായ കുട്ടികളുടെയും ക്ഷേമം ബോധപൂര്‍വ്വം കണക്കിലെടുക്കണമെന്നു രണ്ടാം വത്തിക്കാന്‍ കൌണ്‍സില്‍ നിര്‍ദ്ധേശിക്കുന്നു (GS 50).തങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിന്റെ വലിപ്പം എന്തായിരിക്കണമെന്ന് തീരുമാനിക്കാന്‍ ദബതികള്‍ക്ക് അവകാശവും കടമയുമുണ്ട്.തങ്ങളുടെ ആരോഗ്യസ്ഥിതി ,സാബത്തികശേഷി മുതലായ ഘടകങ്ങള്‍ പരിഗണിച്ചുകൊണ്ട് ദൈവതിരുമുബാകെ വിവേകപൂര്‍വ്വം ദാബതികള്‍ ഇക്കാര്യത്തില്‍ തീരുമാനമെടുക്കണം .വിവാഹത്തിന്റെ മുഖ്യലക്ഷൃങ്ങളായ ദബതികളുടെ പരസ്പരപ്രേമാനുഭവം ,സന്തനോല്പാദനം (Unitive and Procreative ends) എന്നീ ലകഷ്യങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തില്‍ വേണം ഈ തീരുമാനമെടുക്കല്‍.


പോല്‍ ആറാമന്‍ മാര്‍പാപ്പയുടെ 'മനുഷ്യജീവന്‍ '(Humanae Vitae) എന്നാ ചാക്രികലേഖനം (1968)ഉത്തവാദിത്വമുള്ള മാതൃപിതൃത്വത്തെപ്പറ്റിയുള്ള സഭാപഠനം ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നു .ദബദികള്‍ ഒൌവദാര്യതോടും വിവേകത്തോടും കൂടി തങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിന്റെ വലിപ്പം തീരുമാനിക്കണം .ഈ തീരുമാനമെടുക്കുമ്പോള്‍ അവര്‍ തങ്ങളുടെ ശാരീരികവും മാനസികവും സാമൂഹ്യവുമായ അവസ്ഥകളെല്ലാം കണക്കിലെടുക്കണമെന്നും ചാക്രികലേഖനം ഓര്‍മിപ്പിക്കുന്നു (HV 10). ഈ വീക്ഷണമനുസരിച്ച് ചിലര്‍ക്കു കൂടുതല്‍ കുട്ടികലുണ്ടായിരിക്കുന്നത് ശരിയായ തീരുമാനമായിരിക്കും .എന്നാല്‍ മറ്റു ചിലരെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം തല്ക്കാലത്തേയ്ക്കോ ,ശ്വാശ്വതമായോ വീണ്ടുമൊരു കുട്ടിയുണ്ടാകേണ്ടതില്ല എന്നു തീരുമാനിക്കാനും അവകാശമുണ്ട് (HV 10). എന്നാല്‍ സന്താനോല്പാദനം എന്നത് കൊണ്ട് അര്‍ത്ഥമാക്കുന്നത് ഗര്ഭധാരണവും കുട്ടികളുടെ ജനനവും മാത്രമല്ലെന്ന് സഭക്കും പൂര്‍ണ്ണ ബോധ്യമുണ്ട് . അവരുടെ വിദ്യാഭ്യാസവും ശരിയായ വളര്‍ത്തലും തുല്യ പ്രാധാന്യമുള്ളതാണ് .തുടര്‍ന്നുള്ള സന്താനോല്പാദനത്തെ നിയന്ത്രിക്കാതെ ഇപ്പോഴുള്ള കുട്ടികള്‍ക്കുവേണ്ട വിദ്യാഭ്യാസം നല്‍കാനും അവരെ വേണ്ടപോലെ വളര്‍ത്താനും കഴിയാത്ത മാതാപിതാക്കലുണ്ട് .അവര്‍ സന്താനനിയന്ത്രണത്തിനുള്ള തീരുമാനം - താല്കാലികമോ ശ്വാശ്വതമോ ആകാം - എടുക്കുന്നെങ്കില്‍ അത് ധാര്‍മികമായി തെറ്റല്ല .ഉത്തരവാദിത്വമുള്ള മാതൃപിതൃത്വമെന്ന ആശയത്തിന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍ അത് അവരുടെ കടമയുമാണ് .

ഉത്തരവാദിത്വമുള്ള മാതൃപിതൃത്വത്തിന്റെ പ്രാഥമികാവശ്യം ,ദൈവത്തിന്റെയും മനുഷ്യരുടെയും മുന്‍പാകെ ,സ്വന്തം ജീവിത സാഹചര്യങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തില്‍ തങ്ങള്‍ക്കു എത്ര കുട്ടികള്‍ വേണമെന്ന് മനസാക്ഷിപ്രകാരം ദമ്പദികള്‍ പരസ്പരം ആലോചിച്ചു തീരുമാനമെടുക്കുകയാണ് .

കൂടുതല്‍ കുട്ടികള്‍...

ഉത്തരവാദിത്വപൂര്‍ണമായ മാതൃപിതൃത്വം എന്നാ ആശയത്തില്‍ നിന്നുകൊണ്ടാണ് സഭ കൂടുതല്‍ കുട്ടികള്‍ക്കുവേണ്ടി ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്നത് .അതിന്റെ ഒരു കാരണം കൂടുതല്‍ ദൈവവിളികള്‍ സഭ അതുവഴി ആഗ്രഹിക്കുന്നു .കാരണം ഇന്ന്‌ സന്യാസ ദൈവവിളികളിലേക്ക്‌ കടന്നുവരാന്‍ കുട്ടികള്‍ക്ക്‌ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടെങ്കില്‍പ്പോലും മാതാപിതാക്കള്‍ അവരെ അതിന്‌ അനുവദിക്കുന്നില്ലെന്നുള്ളതാണ്‌ സത്യം. മക്കളെ സന്യാസ ദൈവവിളിയിലേക്ക്‌ അയച്ചാല്‍ അവരുടെ പിന്‍തലമുറ ഇല്ലാതെവരുമെന്ന്‌ ചിലര്‍ ഭയപ്പെടുന്നു. അതുകൊണ്ട്‌ പൊട്ടും പൊടിയും പോലെ ഒന്നോ രണ്ടോ മാത്രം കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ ഉള്ളവര്‍ മക്കളുടെ ഉയര്‍ന്ന പഠനം, ഭാവി സുരക്ഷ ഇതൊക്കെ മാത്രം നോക്കുന്നു. അവരെ ഉയര്‍ന്ന ശമ്പളം വാങ്ങുന്ന ഒരു ജോലിയില്‍ പ്രവേശിപ്പിച്ചാല്‍ ജീവിതം രക്ഷപെട്ടു എന്ന്‌ അവര്‍ കരുതുന്നു. അതിനാല്‍ കൂടുതല്‍ സൗകര്യമുള്ളവര്‍ ഒന്നോ രണ്ടോ കുട്ടികള്‍ക്കുകൂടി ജന്മം നല്‍കിയാല്‍ അത്‌ സഭയ്‌ക്കും സമൂഹത്തിനും അനുഗ്രഹമായിരിക്കും.

വോട്ടു രാഷ്ട്രീയം കണ്ടാണ് എന്ന് അഭിപ്രായപ്പെട്ടവര്പോലും അവരുടെ അഭിപ്രായം വിശ്വസിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് തോന്നുന്നില്ല . ജനപ്പെരുപ്പത്തെക്കുറിച്ചു ആകുലപ്പെടെണ്ടത് ഇക്കാലത്ത് പുരോഗമനത്തിന്റെ ഒരു ലക്ഷണമായി പലരും വരച്ചുകാട്ടുന്നുണ്ട് .അതില്‍ ഒരു പരിധിവരെ സത്യമുണ്ട് താനും .എങ്കിലും ജനസാന്ദ്രത ഏറെയില്ലാത്ത ഒരു മത സമൂഹത്തില്‍ നന്മ മാത്രം ലക്ഷ്യമാക്കി കൂടുതല്‍ കുട്ടികള്‍ക്കുവേണ്ടി ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്നത് എങ്ങനെയാണ് തെറ്റകുന്നതെന്ന് മനസ്സിലാകുന്നില്ല.എയിഡ്സ്/കുഷ്ഠ രോഗികള്‍ /കുറ്റവാളികള്‍/തടവറകലില്‍ കിടക്കുന്നവര്‍ / അനാഥര്‍ / വൃദ്ദര്‍/ യാചകര്‍ / മദ്യം/മയക്കുമരുന്ന് അടിമകളായവര്‍/അമ്മമാര്‍ക്ക് വേണ്ടാത്ത ഗര്‍ഭസ്ഥ ശിശുക്കള്‍/ ദരിദ്രര്‍/ ദളിതര്‍/ആദിവാസികള്‍/ പീഡിപ്പിക്കപെടുന്ന സ്ത്രീകള്‍/കുട്ടികള്‍, മനോരോഗികള്‍/ തുടങ്ങി ആര്‍ക്കും വേണ്ടാത്തവര്‍ക്ക് വേണ്ടി ചികില്‍സ/പുനരധിവാസ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ , വിദ്യാഭ്യാസ്സം , ആതുര സേവനം കൌസിലിംഗ്, തുടങ്ങിയ സേവനങ്ങള്‍ ചെയ്യാന്‍ കൂടുതല്‍ കത്തോലിക്കര്‍/സമര്‍പ്പിതര്‍ ഇന്ത്യയില്‍ ഇനിയും ഉണ്ടാകേണ്ടതുണ്ട് .കാരണം ഈ മേഖലകളില്‍ മുഖ്യമായും പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നത് കത്തോലിക്കാ സഭയാണ്. ജനപ്പെരുപ്പത്തെക്കുറിച്ചു ആകുലപ്പെടുന്നവര്‍ സഭയെ മാത്രം തിരഞ്ഞുപിടിച്ച് വിമര്‍ശിക്കുന്നതില്‍ സന്തോഷം കണ്ടെത്താതെ പൊതുവായി ആ വിഷയത്തെ കാണണമെന്നാണ് എനിക്കു പറയാനുള്ളത്. ക്രൈസ്തവ സമൂഹം ആദ്യം ജനസംഖ്യയെ പേടിച്ചു. അമിത പേടി ഇന്നൊരു തിരിച്ചറിവിന്റെ വക്കിലെത്തിയിരിക്കുകയാണ് .അത് നികത്താനുള്ള ശ്രമങ്ങള്‍ നടക്കുബോള്‍ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന നയങ്ങളാണ് പൊതു സമൂഹത്തില്‍ നിന്നും ഉണ്ടാകേണ്ടത് . പിള്ളേരെ ഉണ്ടാക്കുന്നതിലല്ല, അവരെ സമൂഹത്തിനു പ്രയോജനമുള്ളവരായി വളര്‍ത്തുമ്പോഴാണ് ഒരുത്തന്‍ നല്ല ക്രിസ്‍ത്യാനിയാകുന്നത് എന്ന പൂര്‍ന്ന ബോധ്യത്തില്‍ നിന്നുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് കൂടുതല്‍ മക്കള്‍ക്കുവേണ്ടിയുള്ള സഭയുടെ എല്ലാ ആഹ്വാനങ്ങളും എന്ന് മനസ്സിലാക്കുക .

ഒന്ന് രണ്ടു കണക്കുകള്‍


Syrian Christians may face 'Parsi syndrome': study


The study, conducted by well-known demographer K C Zachariah, suggests that the community might experience the 'Parsi syndrome' in coming decades.

The findings are contrary to the apprehensions expressed by members of the Sangh Parivar that Christians in Kerala are swelling their ranks through conversions.


Apart from Syrian Christians, the non-Syrian Christians, especially the Latin Christians, have also started showing signs of a decline in their numbers. The study found that the share of Latin Christians in the total population of the state had declined from 9.5 per cent in 1981 to 9.1 per cent in 2001.

Syrian Christians constituted 75 per cent of all Christians in the state at the beginning of the twentieth century. Their share declined steadily and reached just about 50 per cent at the turn of this century.


http://www.rediff.com/news/2002/oct/22ker.htm

District wise population growth in kerala

Malappuram 17.92%
Wayanadu 17.04%
Kasargod 12.3%
Kozhikkodu 9.87%
Palakkadu 9.86%
Trivandrum 9.78%
Eranakulam 9.09%
Thrisur 8.75%
Kollam 7.33%
Kannur 7.13%
Idukki 6.96%
Kottayam 6.76%
Alappuzha 5.21%
Pathananmthitta 3.21%

മുകളിലെ കണക്കുകളില്‍ നിന്നും എന്താണ് മന്സ്സിലാക്കണ്ടത് .?

കെ സിബിസി വക്താവിന്റെ അഭിപ്രായം

"കല്‍പറ്റ സെന്റ് വിന്‍സെന്റ് ഡി പോള്‍ ഫൊറോന പള്ളി വികാരിയുടെ നേതൃത്വത്തില്‍ നടപ്പാക്കിയ ഈ പദ്ധതി കെ.സി.ബിസിയുടെ ഔദ്യോഗിക നയമല്ല. ജനസംഖ്യ വര്‍ധിപ്പിക്കാനുള്ള ഇത്തരം പദ്ധതികള്‍ക്ക് കെ.സി.ബി.സി എതിരാണ്. മതപരമായും ഇത് ശരിയല്ല. മതവിശ്വാസത്തിന് എതിരായി ഇത്തരം ഒരു പദ്ധതി അച്ഛന്‍ നടപ്പാക്കിയത് എന്തുകൊണ്ടാണെന്നതിനെക്കുറിച്ച് കെ.സി.ബി.സി അന്വേഷണം തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്." എന്നാ രീതിയില്‍ ഒരു അഭിപ്രായം കെ.സി.ബി.സി വക്താവ് പറഞ്ഞതായി ഒരു ഓണ്‍ലൈന്‍ പത്രം പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തിയിരുന്നു ..ക്രെഡിബിലിറ്റിയില്ലാത്ത ഒരു പത്രം പറഞതുകൊണ്ട് അതില്‍ എത്രമാത്രം സത്യമുണ്ട് എന്നറിയില്ല . കൂടുതല്‍ മക്കളെ പ്രോല്സാഹിപ്പിക്കുന്ന നയമാണ് കത്തോലിക്ക സഭയുടേത് ...സഭയുടെ നിലപാടുകള്‍ വെറും എണ്ണം കൂട്ടല്‍ ചടങ്ങല്ല എന്ന സത്യം നിലനില്‍ക്കെ കെ.സി.ബി.സി വക്താവ് ഇങ്ങനെയൊരു അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു എന്ന് കരുതാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ട് .പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ ലോകദൃഷ്ട്ടിയില്‍ സഭയെ ആകര്‍ഷകമാക്കാന്‍ ശ്രമിക്കരുത് എന്നാണ് കെ.സി.ബി.സി വക്താവിനോട് എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് .

സത്യദീപത്തില്‍ ശ്രീ ജോര്‍ജ്ജ് ഫ്രാന്‍സിസ്‌ പാലാ എഴുതിയ ഒരു കത്തില്‍ നിന്നും ഏതാനും വരികള്‍ കുറിക്കുന്നു .


1968 ജൂലൈ 25-ന് മനുഷ്യജീവന്റെ മാഗ്നാകാര്‍ട്ട എന്നു വിശേഷിപ്പിക്കുന്ന 'മനുഷ്യജീവന്‍' സഭ പുറത്തുവിട്ടതു രഹസ്യമായിട്ടല്ല; പരസ്യമായിത്തന്നെ. എന്നിട്ടും ബഹുഭൂരിപക്ഷം വിശ്വാസികളും തങ്ങളുടെ പ്രഥമദൌത്യം മറന്നു. ജീവനേക്കാള്‍ കൂടുതലായി അവര്‍ ഭൌതിക വസ്തുക്കളെ നെഞ്ചിലേററി. അതു കണ്ടു കണ്ണീര്‍ പൊഴിച്ച സഭ 'മനുഷ്യജീവനോട്' കൂട്ടിച്ചേര്‍ത്ത് 'ജീവന്റെ സുവിശേഷവും' പിന്നീടു പരസ്യമായിത്തന്നെ നല്കി.

പണ്ട് എട്ടും പത്തും കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ വയറെരിയുമ്പോഴും ഒരു പുതപ്പിനുള്ളില്‍ കെട്ടിപ്പിടിച്ച്, കിന്നാരം പറഞ്ഞ്, ആഹ്ളാദത്തോടെ കിടന്നുറങ്ങിയിരുന്നു.
പല ആഡംബരഭവനങ്ങളിലും ഭൌതികതയുടെ തവിട് തിന്നു തിന്നു സമയമെത്തുംമുമ്പേ കുട്ടിരാക്ഷസന്മാരായ ഒറ്റ പുത്രീപുത്രന്മാരുടെ ഭീഷണിക്കു മുമ്പില്‍ എന്തു ചെയ്യേണ്ടു എന്നറിയാതെ ആലിലപോലെ വിറയ്ക്കുകയാണ് ഇന്നു സൃഷ്ടികര്‍മം നടത്തിയവര്‍ (വായിക്കുക: മനോരമ പരമ്പര: "നമ്മുടെ കുട്ടികള്‍ നമ്മളറിയാതെ'').ദമ്പതികള്‍ ഇന്നും ഇണചേരുന്നുണ്ടല്ലോ. ഒരുപക്ഷേ, പഴയതിലും പതിന്മടങ്ങായി; എന്നാല്‍ കുട്ടികള്‍ ആവശ്യത്തിനു ജനിക്കുന്നില്ല. അതിനു നന്ദി പറയേണ്ടത് ആധുനിക ഹൈ-ടെക് വിദ്യയോടുതന്നെ.

കെ.സി.ബി.സി ഫാമി ലി കമ്മീഷന്‍...

കുട്ടികളെ കുറയ്‌ക്കുന്നതിന്‌ സഹായം നല്‌കുന്നതിന്‌ പകരം കുട്ടികളെ കൂടുതല്‍ സ്വീകരിക്കാനും വളര്‍ത്താനും ദമ്പതികള്‍ക്കു പ്രോത്സാഹനം നല്‌കുന്ന പദ്ധതികള്‍ ആവിഷ്‌ക്കരിക്കാന്‍ സര്‍ക്കാര്‍ ശ്രദ്ധിക്കണമെന്നും മക്കള്‍ എത്ര വേണമെന്നു തീരുമാനിക്കാനുള്ള അവകാശം മാതാപിതാക്കള്‍ക്ക്‌ മാത്രമായിരിക്കണമെന്നും കെ.സി.ബി.സി ഫാമി ലി കമ്മീഷന്‍ ചെയര്‍മാന്‍ മാര്‍ മാത്യു ആനിക്കുഴിക്കാട്ടില്‍ പറഞ്ഞു. പി.ഒ.സി.യില്‍ നടന്ന കെ.സി.ബി.സി പ്രോ-ലൈഫ്‌ സമിതിയുടെ വാര്‍ഷികസമ്മേളനം ഉദ്‌ഘാടനം ചെയ്‌തു പ്രസംഗിക്കുകയായിരുന്നു അദ്ദേഹം. സന്താനങ്ങള്‍ സമ്പത്ത്‌ എന്ന ആശയം സമൂഹത്തില്‍ സജീവമാക്കാന്‍ മാനുഷിക മൂല്യങ്ങള്‍ക്ക്‌ വില കല്‌പിക്കുന്ന എല്ലാ വ്യ ക്തികളും പ്രസ്ഥാനങ്ങളും പരിശ്രമിക്കണം. ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ ഏറ്റവും ഉറച്ചതും ഉത്തമവുമായ ശക്തി മനുഷ്യരാണെന്ന തിരിച്ചറിവ്‌ സഭയ്‌ക്കുണ്ട്‌. ഇടുക്കി രൂപതയുടെ ഫാമിലി കമ്മീഷന്റെ ആഭിമുഖ്യത്തില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന ലൈഫ്‌ ഫൗണ്ടേഷന്‍ മൂന്നാമത്തെ കുട്ടി മുതല്‍ പഠനത്തിനു ഫീസാനുകൂല്യം നല്‌കാനും നാലാമത്തെ കുട്ടിയുടെ പ്രസവച്ചിലവ്‌ പൂര്‍ണ്ണമായും വഹിക്കാനും അഞ്ചാമത്തെ കുട്ടിക്ക്‌ പ്രായപൂര്‍ത്തിയാകുന്നതുവരെ അയ്യായിരം രൂപ വീതം നല്‌കാനും തീരുമാനിച്ചിരിക്കുന്നു. ജീവന്റെ സമഗ്രപോഷണമാണ്‌ ലൈഫ്‌ ഫൗണ്ടേഷന്‍ ലക്ഷ്യം വയ്‌ക്കുന്നത്‌. സമാനമായ പദ്ധതികള്‍ ഇതിനോടകം പല രൂപതകളും സ്ഥാപനങ്ങളും സഭാസമൂഹങ്ങളും തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു. സഭയുടെ കീഴിലുള്ള ആശുപത്രികളും ആ ളുകളും വഴി ഇത്‌ നടപ്പാക്കുന്നു. ഇത്തരം പദ്ധതികള്‍ എല്ലാ രൂപതകളിലേ ക്കും വ്യാപിപ്പിക്കണം. ബിഷപ്‌ പറഞ്ഞു. 1990-നുശേഷം വിവാഹിതരാ യ കത്തോലിക്കാ ദമ്പതികളില്‍ നാലില്‍ കൂടുതല്‍ കുട്ടികളുള്ള കുടുംബങ്ങളുടെ സമ്മേളനം സംസ്ഥാന തലത്തില്‍ സംഘടിപ്പിക്കുവാന്‍ പ്രോ-ലൈഫ്‌ സമിതി തീരുമാനിച്ചു.

ഈ വിഷയത്തില്‍ കേരള കത്തോലിക്ക സഭയുടെ നിലപാടുകള്‍ അമേരിക്കന്‍ പത്രങ്ങളില്‍ തിരയേണ്ടതില്ല, നല്ല മലയാളത്തില്‍ ആര്‍ക്കും വായിക്കാന്‍ പാകത്തിന് ഓന്‍ ലൈനായി ലഭിക്കുന്ന കേരളത്തിലെ കത്തോലിക്ക പ്രസിദ്ധീകരങ്ങളിലൂടെ ഒന്ന് കന്നോടിച്ചാല്‍ മതിയാകും .


"കര്‍ത്താവിന്റെ ദാനമാണ്‌ മക്കള്‍, ഉദരഫലം ഒരു സമ്മാനവും"(സങ്കീര്‍ത്തനം)

13 comments:

Johny said...

തങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിന്റെ വലിപ്പം എന്തായിരിക്കണമെന്ന് തീരുമാനിക്കാന്‍ ദബതികള്‍ക്ക് അവകാശവും കടമയുമുണ്ട്.തങ്ങളുടെ ആരോഗ്യസ്ഥിതി ,സാബത്തികശേഷി മുതലായ ഘടകങ്ങള്‍ പരിഗണിച്ചുകൊണ്ട് ദൈവതിരുമുബാകെ വിവേകപൂര്‍വ്വം ദാബതികള്‍ ഇക്കാര്യത്തില്‍ തീരുമാനമെടുക്കണം

അപ്പൂട്ടൻ said...

ജോണി,
സാമൂഹികഘടന മാറുന്നതിനനുസരിച്ച് ജീവിതരീതികളും മാറും. ഇന്നത്തെ സാമൂഹികസാഹചര്യത്തിൽ ഭാര്യ, ഭർത്താവ്, കുട്ടികൾ എന്നിവരടങ്ങുന്ന അണുകുടുംബങ്ങളാണ് അഭികാമ്യമായ രീതി. സ്വാഭാവികമായും ഒരു കുടുംബത്തിനകത്ത് കുട്ടികളുണ്ടാകുന്നതിൽ ഒരു പരിധി ഭാര്യാഭർത്താക്കന്മാർ തന്നെ തീരുമാനിക്കേണ്ടതാണ്. തങ്ങൾക്കെത്ര കുട്ടികളെ വളർത്താൻ സാധിക്കും, എത്രപേർക്ക് നല്ലൊരു ജീവിതം പ്രദാനം ചെയ്യാൻ സാധിക്കും എന്നതൊക്കെ അവർ സ്വയം കണക്കിലെടുക്കേണ്ടതാണ്. അതിന് സാമ്പത്തികം മാത്രമാകില്ല അധാരം. കുട്ടികളെ എത്രമാത്രം ശ്രദ്ധിക്കാൻ സാധിക്കും എന്നതടക്കം ഒരുപാട് ഘടകങ്ങൾ ഈ തീരുമാനത്തെ സ്വാധീനിക്കും.

അപ്പൂട്ടൻ said...

ഇനി, താങ്കൾ പറഞ്ഞ ചില കാര്യങ്ങളിൽ എന്റെ അഭിപ്രായം കൂടി രേഖപ്പെടുത്തട്ടെ.

താങ്കളുടെ ലേഖനത്തിന്റെ ആദ്യഭാഗം പറയുന്ന രീതിയിലാണ് കാര്യങ്ങളെങ്കിൽ മറിച്ചൊരു തീരുമാനമെടുക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന തരത്തിൽ മറ്റൊരു പരാമർശത്തിന്റെ ആവശ്യമെന്തായിരുന്നു? എത്ര കുട്ടികൾ വേണമെന്നത് ദമ്പതിമാരുടെ തീരുമാനമാണെങ്കിൽ സഭ തന്നെ എന്തിന് ഇത്ര കുട്ടികളുണ്ടെങ്കിൽ…. എന്നൊരു തരത്തിൽ പ്രസ്താവനയിറക്കുന്നു?
വിശ്വാസിയല്ലാത്ത ഒരാൾക്ക് മതനേതൃത്വമോ സമുദായസംഘടനാനേതൃത്വമോ പറയുന്നത് ചെവികൊള്ളാതിരിക്കാൻ സാധിക്കും, ആവശ്യമെങ്കിൽ തിരിച്ച് ചോദിക്കാനുള്ള മനസാന്നിദ്ധ്യവും കണ്ടേയ്ക്കും. പക്ഷെ വിശ്വാസം ജീവവായുവായി കൊണ്ടുനടക്കുന്നവർക്ക് സഭാനേതൃത്വത്തിന്റെ directions അവഗണിക്കാനാവില്ല. അതെന്ത് അബദ്ധമായാലും ചോദ്യം ചെയ്യാൻ തയ്യാറാവുകയുമില്ല. അതറിഞ്ഞുകൊണ്ടുതന്നെയാണ് സഭ ഇത്തരമൊരു നിലപാടെടുത്തതും. തീരുമാനം നിങ്ങളുടേതുതന്നെ, എന്നാൽ സഭ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് ഇതാണ് എന്നു പറഞ്ഞാൽ ഒരു വിശ്വാസി എന്തുചെയ്യും?

കൂടുതൽ കുട്ടികളുണ്ടെങ്കിൽ ദൈവവിളി കേട്ട് സന്യാസജീവിതം നയിക്കാൻ ആളുണ്ടാവുമെന്നത് ഒരല്പം ഉപ്പുകൂട്ടിയേ വിഴുങ്ങാനാവൂ. എന്തൊക്കെ സാഹചര്യങ്ങളുണ്ടെങ്കിലും എത്രയധികം ആളുണ്ടെങ്കിലും സന്യാസജീവിതം എന്നത് ഒരു വ്യക്തിയുടെ തീരുമാനമായിരിക്കണം. അത് മറ്റാരെങ്കിലും (സ്വന്തം മാതാപിതാക്കളാണെങ്കിൽപ്പോലും) തീരുമാനിക്കേണ്ട കാര്യമല്ല. പത്തുപേരുണ്ടങ്കിൽ ഒരാൾ എന്നത് പോരാ എന്നുള്ളതിനാൽ അഞ്ചാക്കാൻ നൂറ് പേരെ ഏർപ്പാടാക്കുന്നതുപോലെയിരിക്കും ഇത്.

അപ്പൂട്ടൻ said...

ജനപ്പെരുപ്പത്തെക്കുറിച്ച് ആശങ്കാകുലനാകുന്നത് പുരോഗമനത്തിന്റെ ലക്ഷണം മാത്രമല്ല, ഇനിയുള്ള കാലത്ത് അതിനെക്കുറിച്ച് ആശങ്കയുണ്ടായേ പറ്റൂ. ആറു ബില്യണും കടന്നു പോകുന്ന ജനസംഖ്യയിൽ ഇവർക്കാവശ്യമായ (കുറഞ്ഞത്) ഭക്ഷണം പോലുമുണ്ടാകുമോ എന്ന് ആശങ്കപ്പെടേണ്ട കാലം അതിവിദൂരമല്ല, ജീവിക്കാനാവശ്യമായ ഇടം പോലും ബാക്കി കാണും എന്ന ഉറപ്പുമില്ല. ഇവർക്കെല്ലാം വലുതായാൽ ജോലി വല്ലതുമുണ്ടാകുമോ? അന്നിലയ്ക്ക് ആശങ്കപ്പെടാതെന്തുചെയ്യും?

അപ്പൂട്ടൻ said...

പണ്ട് എട്ടും പത്തും കുഞ്ഞുങ്ങള് വയറെരിയുമ്പോഴും ഒരു പുതപ്പിനുള്ളില് കെട്ടിപ്പിടിച്ച്, കിന്നാരം പറഞ്ഞ്, ആഹ്ളാദത്തോടെ കിടന്നുറങ്ങിയിരുന്നു.

ഇതൊരു അസാമാന്യപരാമർശം തന്നെ. വയറെരിയുമ്പോഴും എന്നത് എത്ര ലാഘവത്തോടെയാണ് താങ്കൾ പറഞ്ഞത്? വിശപ്പോടെ കിടന്നുറങ്ങുന്ന കുട്ടികളുടെ കാര്യത്തിൽ സഭ എന്തു ചെയ്യുന്നുണ്ട് എന്നത് ചോദിക്കുന്നില്ല, പക്ഷെ അത്തരമൊരവസ്ഥ സ്വന്തം അംഗങ്ങൾക്കിടയിൽ വന്നുപോയാലും സഭയ്ക്കതൊരു പ്രശ്നമല്ല, ആവശ്യം മറ്റൊന്നാണ് എന്നുവരുന്നത് ഒരർത്ഥത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ ക്രൂരതയാണ്.

ആഡംബരഭവനങ്ങളിൽ തിന്നുകൊഴുത്തിരിക്കുന്ന ഒറ്റപ്പുത്രന്മാർ (ഒറ്റപ്പുത്രിമാർ) ഒരു ന്യൂനപക്ഷമാണ് സുഹൃത്തേ. സഭ അവരെ മാത്രമേ കാണുന്നുള്ളൂ എന്നുണ്ടോ?

അപ്പൂട്ടൻ said...

ഇനി, ഇതിലെല്ലാം താങ്കൾ പരാമർശിക്കാത്ത (എനിക്ക് മനസിലായിടത്തോളം) ചില കാര്യങ്ങൾ, താങ്കൾ ലേഖനത്തിൽ അവസാനം ചേർത്തിരിക്കുന്നവയുമായി ചേർത്തെഴുതുന്നു.

അഞ്ചുകുട്ടികൾ എന്നത് ഇന്നത്തെ അവസ്ഥയിൽ ഒരു ഇടത്തരം കുടുംബത്തിന് താങ്ങാവുന്നതിലുമപ്പുറമാണ്. ഇന്നത്തെ ഉയർന്നുവരുന്ന വിദ്യാഭ്യാസച്ചെലവുകൾ മാത്രം മതി കുട്ടികളുടെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന് തടസമാകാൻ. പ്രൊഫഷണൽ വിദ്യാഭ്യാസത്തെക്കുറിച്ച് ഇവർക്ക് ചിന്തിക്കാൻ പോലുമാവില്ലെന്നത് വസ്തുത.

അഞ്ചാമത്തെ കുട്ടിക്ക് പതിനായിരം രൂപ എന്നു പറഞ്ഞാൽ ബാക്കിയുള്ള കുട്ടികൾക്കോ? പതിനായിരം രൂപ എന്നത് ഇക്കാലത്ത് വലിയ തുകയൊന്നുമല്ല. ചിലപ്പോൾ പ്രസവത്തിനുതന്നെ അത്രയും തുക ചെലവാകും. കാര്യങ്ങളങ്ങിനായിരിക്കെ ഇതൊരു lucrative offer ആകുന്നതേയില്ല. ലൈഫ് ഫൗണ്ടേഷന്റെ രീതിവെച്ചാണെങ്കിൽപ്പോലും അയ്യായിരം (മാസക്കണക്കാണെങ്കിലും) രൂപയ്ക്ക് വേണ്ടി അഞ്ചു കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ചെലവിന്റെ ബാധ്യത എന്നത് ചില്ലറയല്ല.

പണ്ട് കൂട്ടുകുടുംബമായി ജീവിച്ചിരുന്ന കാലത്ത് ധാരാളം കുട്ടികളുണ്ടാകുക എന്നത് വലിയൊരു പ്രശ്നമല്ലായിരുന്നിരിക്കാം. ഏത് സഹായത്തിനും ബന്ധുക്കളോ പരിചാരകരോ ആയി ധാരാളം പേർ ഉണ്ടാകും. മറ്റുകുട്ടികളെ ശ്രദ്ധിക്കാനും ഇവർ തന്നെ സന്നദ്ധരായിരിക്കുകയും ചെയ്യും. ഇന്നത്തെ കാലത്ത് അച്ഛനമ്മമാർക്ക് വരെ മകളുടെ പ്രസവകാലത്ത് വന്നു നിൽക്കാൻ സാധിക്കാത്തവിധം കുടുംബങ്ങൾ (physically) അകന്നുപോയിരിക്കുന്ന അവസ്ഥയിൽ മറ്റുകുട്ടികളുടെ കാര്യം എന്താകും? പ്രസ്തുതസ്ത്രീയുടെ ആരോഗ്യാവസ്ഥ എന്തായിരിക്കും?

അഞ്ചുകുട്ടികളെ പ്രസവിക്കുന്ന ഒരു സ്ത്രീയ്ക്ക് കുട്ടികളെ നോക്കിവളർത്തുക എന്നതിനപ്പുറം ഒന്നും ചെയ്യാൻ സാധിക്കില്ല. ഒരു കരിയറോ, പോട്ടെ, ജോലിയെങ്കിലുമോ, ചെയ്യാൻ അവർക്ക് സാധിക്കാതെ വരും. ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാൽ സ്ത്രീകളെ വീട്ടിനകത്ത് അടച്ചിടുന്നതിനു സമമായിരിക്കും ഇത്. ഭാര്യയും ഭർത്താവും ജോലി ചെയ്ത് രണ്ടറ്റവും മുട്ടിക്കാൻ പാടുപെടുന്ന ഇക്കാലത്ത് ഇത് കുടുംബത്തിന്റെ നട്ടെല്ലൊടിക്കും.

Manoj മനോജ് said...

അപ്പൂട്ടന്‍ പറഞ്ഞ് വെച്ചതിനാല്‍ അതിലേയ്ക്ക് കടക്കുന്നില്ല..

"മുകളിലെ കണക്കുകളില്‍ നിന്നും എന്താണ് മന്സ്സിലാക്കണ്ടത് .?"

മത പുരോഹിതരോട് പോടാ പുല്ലേ എന്ന് പറയുവാന്‍ നട്ടെല്ലുള്ളത് അവസാന ജില്ലകളിലുള്ളവര്‍ക്കാണ് എന്നല്ലേ മനസ്സിലാക്കേണ്ടത് :)

ഏറ്റവും മുകളില്‍ സ്ഥാനം നേടിയ ജില്ലയിലെ സംഖ്യ കാണുമ്പോള്‍ ഏറ്റവും താഴെയുള്ള ജില്ലകളിലെ മത പുരോഹിത വര്‍ഗ്ഗത്തിന്റെ നെഞ്ചിലെ ആളലാണ് അഞ്ചും ആറും പത്തും കുട്ടികള്‍ വേണം എന്ന പിച്ചും പേയിലൂടെയും പുറത്ത് വരുന്നത്!

“ഉത്തരവാദിത്വപൂര്‍ണമായ മാതൃപിതൃത്വത്തെക്കുറിച്ച്“

ഇന്നത്തെ സാമൂഹിക-സാമ്പത്തിക ചുറ്റുവട്ടത്തില്‍ ഉത്തരവാദിത്വമുള്ളവരെങ്കില്‍ ഒന്നില്‍ കൂടുതല്‍ ആഗ്രഹിക്കുമോ. ഭാര്യയെ സ്നേഹിക്കുന്നവരെങ്കില്‍ രണ്ടാമതൊരു പ്രസവത്തിന് സമ്മതിക്കില്ല. പ്രസവാനന്തരം അനുഭവിക്കുന്ന ശാരീരിക കഷ്ടപ്പാടുകള്‍ വിവാഹം കഴിക്കാത്ത പ്രസവിക്കാത്ത പുരോഹിതര്‍ക്ക് എങ്ങിനെ മനസ്സിലാകുവാനാണ്.

ആദ്യം പുരോഹിതരെ കെട്ടുവാന്‍ അനുവദിക്കുക. അഞ്ച് മക്കളെ ഉല്‍പ്പാദിപ്പിച്ച് പുരോഹിത വൃത്തിയില്‍ നിന്നും കിട്ടുന്ന വരുമാനം കൊണ്ട് അവരെ വളര്‍ത്തി വിശ്വാസികള്‍ക്ക് കാട്ടി കൊടുക്കുക. അതല്ലേ അതിന്റെ ശരി. :)

“തങ്ങളുടെ ആരോഗ്യസ്ഥിതി ,സാബത്തികശേഷി മുതലായ ഘടകങ്ങള്‍ പരിഗണിച്ചുകൊണ്ട് ദൈവതിരുമുബാകെ വിവേകപൂര്‍വ്വം ദാബതികള്‍ ഇക്കാര്യത്തില്‍ തീരുമാനമെടുക്കണം“

സാമ്പത്തിക ശേഷിയുള്ളവന് എന്തിനാണാവോ “മൂന്നാമത്തെ കുട്ടി മുതല്‍ പഠനത്തിനു ഫീസാനുകൂല്യം നല്‌കാനും നാലാമത്തെ കുട്ടിയുടെ പ്രസവച്ചിലവ്‌ പൂര്‍ണ്ണമായും വഹിക്കാനും അഞ്ചാമത്തെ കുട്ടിക്ക്‌ പ്രായപൂര്‍ത്തിയാകുന്നതുവരെ അയ്യായിരം രൂപ വീതം നല്‌കാനും തീരുമാനിച്ചിരിക്കുന്നു.“

ചുരുക്കത്തില്‍ ലേഖനത്തില്‍ പരാമര്‍ശിക്കുന്നത് പോലെ സാമ്പത്തിക ശേഷിയുള്ളവര്‍ക്ക് മാത്രം കൂടുതല്‍ മക്കള്‍ എന്നതല്ല ഇടുക്കി രൂപത ലക്ഷ്യം വെയ്ക്കുന്നത്. അതിന് പുറകില്‍ ആ കണക്കുകള്‍ തന്നെ.

ജില്ല തിരിച്ചുള്ള കണക്കിലും ബലം നല്‍കുക മതം തിരിച്ച കണക്കാണ്. അത് ഗവണ്മെന്റിന്റെ സെന്‍സസ് സൈറ്റില്‍ ഉണ്ട്. ജില്ല തിരിച്ചാവുമ്പോള്‍ പറയുവാന്‍ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന പോയിന്റിന് ശക്തി കിട്ടില്ല ;)

Johny said...

@അപ്പൂട്ടന്‍

ഒരു പരിധിവരെ അപ്പൂട്ടന്റെ അഭിപ്രായം തന്നെയാണ് എനിക്കും .വ്യത്യാസമുള്ളത് ജനസാന്ദ്രത വര്‍ദ്ധിക്കുന്നതുകൊണ്ട് രണ്ടുകുട്ടികളില്‍ നിര്‍ത്തണം എന്ന് അപ്പൂട്ടന്‍ പറയാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോള്‍, തങ്ങളുടെ ആരോഗ്യസ്ഥിതി ,സാബത്തികശേഷി മുതലായ ഘടകങ്ങള്‍ പരിഗണിച്ചുകൊണ്ട് കുട്ടികള്‍ എത്രവേണം എന്നാ തീരുമാനം ദമ്പതികള്‍ എടുക്കണം എന്ന് സഭ ആവശ്യപ്പെടുന്നു ...ഇതൊരു തിട്ടൂരമല്ല ..ഒരു തിട്ടൂരമാകുംബോഴാനു സമൂഹത്തോട് പ്രതിപ്ദ്ധതയില്ലാത്ത നടപടിയാകുന്നത്. എല്ലാ ക്രിസ്ത്യാനികളും അഞ്ചുകുട്ടികള്‍ എന്ന മാജിക്‌ നമ്പര്‍ തികക്കണം എന്നൊരു തീരുമാനവും ഇവിടെ ഇല്ല ...എങ്കിലും അഞ്ചു കുട്ടികള്‍ ഒരു പാതകമാണ് എന്ന് അവഹേളനാ രീതിയില്‍ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നവരോട് പ്രതികരിക്കാതിരിക്കാന്‍ കഴിയില്ല ..

ഉത്തവാദിത്വമുള്ള മാതൃപിതൃത്വത്തെപ്പറ്റിയുള്ള സഭാപഠനം അപ്പൂട്ടനും സ്വീകാര്യമാകും എന്ന് കരുതട്ടെ ...ഇവിടെ എത്ര കുട്ടികള്‍ വേണമെങ്കിലും ആകാം എന്ന് സഭ പഠിപ്പിക്കുന്നില്ല ...പ്രൊ ലൈഫ്‌ നല്‍കുന്ന ആഹ്വാനവും പരമാവധി അഞ്ചു കുട്ടികള്‍ എന്നാ രീതിയിലാണ് ..അതായത് പറയുന്നതിന്റെ ചുരുക്കം ഇതാണ് ക്രൈസ്തവരുടെ എണ്ണം വളരെ പുറകോട്ടു പോകുന്നു അധികം താമസിയാതെ നെഗറ്റിവ് ജനസാന്ദ്രത കാണിക്കാം അതുകൊണ്ട് രണ്ടു കുട്ടികള്‍ പോരാ .രണ്ടില്‍ കൂടുതല്‍ കുട്ടികളെ വളര്‍ത്താന്‍ (കേവലം ആഹാരം കൊടുക്കുക എന്നത് മാത്രമല്ല ) -ഉത്തവാദിത്വമുള്ള മാതൃപിതൃത്വം- സാധിക്കുന്നവര്‍ രണ്ടു കൊണ്ട് നിര്‍ത്താന്‍ പാടില്ല എന്നൊക്കെയാണ് ...ആറ് കുട്ടികള്‍ എന്നൊരു നിര്‍ദേശവും വച്ചിട്ടില്ല ..

Johny said...

താങ്കളുടെ ലേഖനത്തിന്റെ ആദ്യഭാഗം പറയുന്ന രീതിയിലാണ് കാര്യങ്ങളെങ്കില്‍ മറിച്ചൊരു തീരുമാനമെടുക്കാന്‍ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന തരത്തില്‍ മറ്റൊരു പരാമര്‍ശത്തിന്റെ ആവശ്യമെന്തായിരുന്നു? എത്ര കുട്ടികള്‍ വേണമെന്നത് ദമ്പതിമാരുടെ തീരുമാനമാനെകില്‍ സഭ തന്നെ എന്തിന് ഇത്ര കുട്ടികളുണ്ടെങ്കില്‍ …. എന്നൊരു തരത്തില്‍ പ്രസ്താവനയിറക്കുന്നു?


സഭ ഈ വിഷയത്തില്‍ ഒരു പ്രസ്താവനയും ഇറക്കിയിട്ടില്ല ...ഇതൊരു നിര്‍ദ്ദേശമാണ് ..നിര്‍ദ്ദേശം നിബന്ധനയല്ല ...ഒരു സാദ്യതയാണ് ..ആ സാദ്യതയ്ക്ക് സഭയെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന ഘടകങ്ങള്‍ മേല്‍ സൂചിപ്പിച്ചു .ഞാന്‍ രണ്ടു കണക്കുകളും പോസ്റ്റില്‍ സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നല്ലോ ..പിന്നെ തര്‍ക്കമുള്ളത് മതപിതാക്കാന്‍ തീരുമാനമെടുക്കെണ്ടിടത്ത് സഭ എന്തിനു ഇടപെടുന്നു എന്നതാണ് ..അതിനുള്ള എന്റെ മറുപടി ഇതാണ് ..ഒരു വിശ്വാസിയെ സംബധിച്ചിടത്തോളം സഭ മാതാവും ഗുരുനാഥയുമാണ് ..സഭ മാതാപിതാക്കള്‍ക്ക് വെളിയില്‍ നല്‍ക്കുന്ന ഒരു സംവിധാനമല്ല..മൂന്നുപേര്‍ ഒരുമിച്ചു ചര്‍ച്ച ചെയ്യുന്നു ..."പക്ഷെ വിശ്വാസം ജീവവായുവായി കൊണ്ടുനടക്കുന്നവര്‍ക്ക് സഭാനേതൃത്വത്തിന്റെ directions അവഗണിക്കാനാവില്ല." എന്നത് അമിത ആശങ്കയാണ് ...വ്യക്തമായ ബോധ്യങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തില്‍ മാത്രമേ വിശ്വാസികള്‍ ഇത്തരം കാര്യങ്ങളില്‍ തീരുമാനമെടുക്കാറൊള്ളൂ..അതില്‍ കൂടുതല്‍ സഭയും ആവശ്യപെടുന്നില്ല ...

Johny said...

കൂടുതല്‍ കുട്ടികളുണ്ടെങ്കില്‍ ദൈവവിളി കേട്ട് സന്യാസജീവിതം നയിക്കാന്‍ ആളുണ്ടാവുമെന്നത് ഒരല്പം ഉപ്പുകൂട്ടിയേ വിഴുങ്ങാനാവൂ. എന്തൊക്കെ സാഹചര്യങ്ങളുണ്ടെങ്കിലും എത്രയധികം ആളുണ്ടെങ്കിലും സന്യാസജീവിതം എന്നത് ഒരു വ്യക്തിയുടെ തീരുമാനമായിരിക്കണം. അത് മറ്റാരെങ്കിലും (സ്വന്തം മാതപിതാക്കലാണെങ്കില്‍പോലും ) തീരുമാനിക്കേണ്ട കാര്യമല്ല.

കൂടുതല്‍ കുട്ടികള്‍ ഉണ്ടെങ്കില്‍ സന്യാസജീവിതം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നവര്‍ കൂടുതല്‍ ഉണ്ടാകും എന്നല്ല സൂചിപ്പിച്ചത് ...ഉത്തവാദിത്വമുള്ള മാതൃപിതൃത്വത്തിന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍ സഭയുടെ പ്രബോധനങ്ങളുടെ അര്‍ത്ഥവും വ്യാപ്തിയും മനസ്സിലാക്കുന്ന ദബദികള്‍ ദൈവ തിരുമുന്പില്‍ എടുക്കുന്ന തീരുമാനമാണ് കൂടുതല്‍ കുട്ടികളിലേക്ക് നയികുന്നത് ...നല്ല മാതാപിതാക്കള്‍ക്ക് നല്ല മക്കള്‍ എന്ന കണക്ക് കൂട്ടല്‍ വെച്ച് കോണ്ട് ദൈവ വിളിക്കുള്ള സാദ്യതകള്‍ കൂടുതലാണല്ലോ ..അതുപോലെ ഞാന്‍ മുന്നേ സൂചിപ്പിച്ചതുപോലെ ഇന്ന്‌ സന്യാസ ദൈവവിളികളിലേക്ക്‌ കടന്നുവരാന്‍ കുട്ടികള്‍ക്ക്‌ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടെങ്കില്‍പ്പോലും മാതാപിതാക്കള്‍ അവരെ അതിന്‌ അനുവദിക്കുന്നില്ലെന്നുള്ളതാണ്‌ സത്യം.കാരണം കുടുംബത്തില്‍ ഒന്നോ രണ്ടോ കുട്ടികളെ കാണൂ.. മക്കളെ സന്യാസ ദൈവവിളിയിലേക്ക്‌ അയച്ചാല്‍ അവരുടെ പിന്‍തലമുറ ഇല്ലാതെവരുമെന്ന്‌ ചിലര്‍ കരുതുന്നു ...സ്വന്തം സുരക്ഷിതത്വം തുടങ്ങിയവയ്ക്കായിരിക്കും മറ്റു ചിലര്‍ പ്രാധാന്യം കൊടുക്കുന്നത് ...കൂടുതല്‍ ഉണ്ടായാല്‍ അതില്‍ നിന്നും സന്യാസജീവിതം തിരഞെടുക്കുന്നവര്‍ ഉണ്ടാകും എന്ന എണ്ണത്തിന്റെ ഒരു കണക്കല്ല ഇതിനു നിതാനം ....കര്‍ശനമായ പരിശീലനം ലഭിച്ച, നൈയാമികമായ പ്രായപൂര്‍ത്തിയെത്തിയ, തന്റെ യോഗ്യതയും പക്വതയും സ്വതന്ത്രമായ തീരുമാനവും വെളിപ്പെടുത്തിയ വ്യക്തിയെ മാത്രമേ സഭ നിത്യമായ സന്യാസത്തിലേക്ക് സ്വീകരിക്കുന്നുള്ളൂ.

Johny said...

അഞ്ചാമത്തെ കുട്ടിക്ക് പതിനായിരം രൂപ എന്നു പറഞ്ഞാല്‍ ബാക്കിയുള്ള കുട്ടികള്‍ക്കോ ? പതിനായിരം രൂപ എന്നത് ഇക്കാലത്ത് വലിയ തുകയൊന്നുമല്ല.

കുട്ടികള്‍ക്ക് വേണ്ടി നല്‍കുന്നതെന്ന് സൂചിപ്പിച്ച തുകകളും ജീവിതചിലവുമായി കൂട്ടിക്കുഴക്കെണ്ടതില്ല ..അതൊരു പ്രോല്‍സാഹനം മാത്രമാണ് ..ഓരോ രൂപതയും ഓരോ രീതിയിലാണ് ഇതിനെ സമീപിക്കുനതെന്നാണ് വാര്‍ത്തകളില്‍ നിന്നും മനസ്സിലാകുന്നത് ...കൂടുതല്‍ ജീവനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക ..നിലവിലെ നാട്ടു നടപ്പനുസരിച്ചുമാത്രം രണ്ടു മതി എന്ന് തീരുമാനിക്കേണ്ടി വരുന്ന മാതാപിതാക്കള്‍ക്ക് മുന്നോട്ടു ചിന്തിക്കുന്നതില്‍ തെറ്റില്ല എന്നൊരു സാധ്യത തുറന്നിടുന്നു ....അഞ്ചുകുഞ്ഞുങ്ങള്‍ എന്നത് ഒരു നിബന്ധനയല്ല എന്ന് ഞാന്‍ സൂചിപ്പിച്ചു ...മാനന്തവാടി രൂപതയില്‍ രണ്ടു പേരാണ് ആകെ ഉണ്ടായതെന്ന് വാര്‍ത്തയില്‍ പറയുന്നു ...ഒരു പക്ഷെ അഞ്ചു കുട്ടികളെ വളര്‍ത്താന്‍ സാധിക്കുന്നവര്‍ തന്നെയായിരിക്കും ..രണ്ടില്‍ കൂടുതല്‍ കുട്ടികള ഉണ്ടായാല്‍ തുറിച്ചു നോക്കിക്കൊല്ലുന്ന പുരോഗമന ഫോബിയകളില്‍ നിന്നും കൂടുതല്‍ കുട്ടികള്‍(വളര്‍ത്താനുള്ള സാഹചര്യങ്ങള്‍ ഉള്ളവര്‍ക്ക്) അനുഗ്രഹമാണെന്ന് പറയുകയാണ്‌ ഇവിടെ ചെയ്യുന്നത് ..അതുകൊണ്ട് കണക്കുമായി കൂട്ടിക്കുഴക്കെണ്ടാതില്ല ...

"അഞ്ചുകുട്ടികളെ പ്രസവിക്കുന്ന ഒരു സ്ത്രീയ്ക്ക് കുട്ടികളെ നോക്കിവലര്തുക എന്നതിനപ്പുറം ഒന്നും ചെയ്യാന്‍ സാധിക്കില്ല" എന്ന് പറയുന്നതിനോട് എനിക്ക് യോചിപ്പില്ല അമ്മമാര്‍ക്ക് എത്ര കുട്ടികള്‍ ഉള്ളതും കൂടുതല്‍ സന്തോഷം നല്കുന്ന കാര്യമാണ് ...കൂടുതല്‍ കുട്ടികളുലള്ള/കുട്ടികളണ്ടാണ്ടായിരുന്ന "കുട്ടികളെ നോക്കിവലര്തുക എന്നതിനപ്പുറം" വലിയ വലിയ കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്ത പല അമ്മമാരെയും വേണമെങ്കില്‍ ഉദാഹരം പറയാം .... അതുപോലെ "കുടുംബത്തിന്റെ നട്ടെല്ലൊടിക്കും" എന്നാ കണക്ക് കൂട്ടലില്‍ കുറച്ചു സത്യം കണ്ടേക്കാം ...എങ്കിലും അതിനൊക്കെ മറ്റൊരു വശം കൂടിയില്ലേ ...ഒന്ന് രണ്ടു ഉദാഹരണം പറഞ്ഞാല്‍ ..മക്കള്‍ ജോലിക്കോ ഉപരി പഠനത്തിനോ പോയി വീട്ടില്‍ ഒറ്റപ്പെടുന്ന മാതാപിതാക്കളുടെ എണ്ണം ഓരോവര്‍ഷവും വര്‍ദ്ധിച്ച്‌ വരുകയാണ്‌. പഴയകാലങ്ങളില്‍(പഴയ കാലത്തെ പോലെ പത്തെണ്ണം വേണമെന്നല്ല) മക്കള്‍ കൂടുതലുണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ട്‌ ഒറ്റപ്പെട്ട അവസ്ഥയോ ഏകാന്തതയോ മാതാപിതാക്കളില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവര്‍ ദീര്‍ഘകാലം മക്കളോടൊത്ത്‌ സന്തോഷത്തോടെ കഴിയുന്നത്‌ നാം കണ്ടിട്ടുണ്ട്‌.ഒന്നോ രണ്ടോ മക്കളുള്ള മാതാപിതാക്കളാണ്‌ ഇന്ന്‌ കൂടുതലും വൃദ്ധസദനങ്ങളില്‍ കഴിയുന്നത്‌. കൂടുതല്‍ മക്കളുണ്ടായാല്‍ ആരെങ്കിലും വയസുകാലത്ത്‌ സംരക്ഷിച്ചുകൊള്ളും....."ഭാര്യയും ഭര്‍ത്താവും ജോലി ചെയ്ത് രണ്ടറ്റവും കൂട്ടിമുട്ടിക്കാന്‍ പാടുപെടുന്നുണ്ട്" എന്ന് പറയുന്നതൊക്കെ ഒരുതരം മിത്താണ് " കൂടുതല്‍ അഡാംബരത്തില്‍ ജീവിക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല എന്നതാണ് ശരി ...കൂടുതല്‍ കുട്ടികള്‍ ഉണ്ടാക്കുന്ന കഷ്ടപ്പാടുകള്‍ ഏറ്റെടുക്കാന്‍ സാധിക്കുന്നവര്‍ മാത്രമേ ആ തീരുമാനത്തില്‍ എതിച്ചേരുന്നോള്ളൂ എന്നതും യഥാര്‍ത്യമാണ് ..അതിനാല്‍ കൂടുതല്‍ സൗകര്യമുള്ളവര്‍ ഒന്നോ രണ്ടോ കുട്ടികള്‍ക്കുകൂടി ജന്മം നല്‍കിയാല്‍ അത്‌ സഭയ്‌ക്കും സമൂഹത്തിനും അനുഗ്രഹമായിരിക്കും.ഇക്കാര്യത്തില്‍ ആവശ്യമായ പ്രോത്സാഹനവും പ്രബോധനവും നല്‍കാന്‍ സഭാധികൃതര്‍ക്കും കടമയുണ്ട്‌.

Johny said...

ഭാര്യയെ സ്നേഹിക്കുന്നവരെങ്കില്‍ രണ്ടാമതൊരു പ്രസവത്തിന് സമ്മതിക്കില്ല. പ്രസവാനന്തരം അനുഭവിക്കുന്ന ശാരീരിക കഷ്ടപ്പാടുകള്‍ വിവാഹം കഴിക്കാത്ത പ്രസവിക്കാത്ത പുരോഹിതര്‍ക്ക് എങ്ങിനെ മനസ്സിലാകുവാനാണ്.

അങ്ങനെ നോക്കിയാല്‍ ഭാര്യയെ സ്നേഹിക്കുന്നവര്‍ ആദ്യ പ്രസവം മുതല്‍ അനസ്തേഷ്യ കൊടുത്തു സിസേറിയന്‍ നടത്തിയാല്‍ മതിയല്ലോ ....

ഒന്ന് രണ്ടു പ്രസവിച്ചിട്ടുള്ള അനുഭവം വെച്ച് പറയുന്നതുപോലെ ഉണ്ടല്ലോ മനോജേ...:)

Manoj മനോജ് said...

രണ്ട് പ്രസവിച്ചില്ല ഒറ്റ ഒരണ്ണം.... :) വേദന അറിയാന്‍ ആണുങ്ങള്‍ പ്രസവിക്കണമെന്നില്ലല്ലോ :) ഒന്നിലൂടെ കടന്ന് പോയ ടെന്‍ഷന്‍... അത് അനുഭവിച്ചതില്‍ നിന്ന് പറഞ്ഞ് പോയതാണ് ജോണി... പറഞ്ഞ് കേള്‍ക്കുന്നത് പോലയല്ലോ അനുഭവിച്ച് അറിയുന്നത് :)

മത പുരോഹിതര്‍ പറയുന്നത് കേട്ടാല്‍ പ്രസവം നല്ല എളുപ്പമുള്ള പണിയാണെന്ന് തോന്നും... പെണ്ണുങ്ങള്‍ക്ക് നിയമങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കുവാനുള്ള അവസരം ആണുങ്ങള്‍ കൊടുക്കുന്നില്ലല്ലോ :)

പത്തും പന്ത്രണ്ടും മക്കളുള്ള വൃദ്ധരായ മാതാപിതാക്കള്‍ കൂറ്റന്‍ ബംഗ്ലാവുകളില്‍ ഒറ്റയ്ക്ക് കഴിയുന്നത് കൂടുതല്‍ കാണാന്‍ കഴിയുക നേരത്തെ പറഞ്ഞ ജനസംഖ്യ വര്‍ദ്ധനവ് കുറഞ്ഞ സ്ഥലത്ത് തന്നെയല്ലയോ :)